En dan...wordt je plotseling weer opgepakt door die golf die je even tevoren mee omlaag nam. En weer zag je het niet aankomen, is er geen vinger te leggen op het waarom. Het lijkt allemaal een kwestie van blijven drijven….golven, wolken, de zon en sterren, alles blijkt steeds meer een mysterie waaraan ik overgeleverd ben. Klein maar met grote ogen laat ik me tillen….sluit mijn ogen als een schorre meeuw zijn mantra laat weerklinken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
okeej... blijven drijven.. das dus het devies.. dat zullen we dan maar blijven doen haha
Angel
Yep....gewoon spartelen met die beentjes, vingertjes priemend boven het water de lucht in...
Een reactie posten