Soms moet het eerst herfst worden...
Vandaag een heerlijk zonnetje die de herfst van zijn betere kant laat zien. Autoradio hard aan, voet stevig op het gaspedaal en het raampje helemaal open. Bruine verdroogde blaadjes verwaaien op de snelweg en regelmatig slaan er een paar tegen mijn voorruit waarna ze hun tocht vervolgen, dit heel anders dan vliegen die slechts een bloedvlek achterlaten en het daar bij laten. Dromerig bedenk ik me dat wat dood is tijd nodig heeft om te verwaaien voordat de helderheid terugkeert, veel meer dan levende dingen wordt het dode bekeken als vanachter glas, als je maar lang genoeg kijkt wordt het zicht steeds waziger en troebeler.
Vrij naar citaat: ‘spoken ontstaan als iets of iemand niet goed is begraven’ (uit: Zen en de kunst van het motor onderhoud)
Posts tonen met het label helderheid. Alle posts tonen
Posts tonen met het label helderheid. Alle posts tonen
zaterdag 6 oktober 2007
Voor Jet
Gepost door
Gerrit-Jan Visser
op
16:13
6
reacties
Labels: bladeren, dood, Gerrit-Jan, helderheid, herfst, Jet, spoken, Visser
Abonneren op:
Posts (Atom)