Valentijn

Valentijn weer achter de rug, weg de suikerzoete advertenties in alles wat leesbaar is. De commercie weet zo langzamerhand ook dit “feest” op te kloppen tot manische proporties: “GVD lul, je hebt geen Valentijnskadootje!!!”, “Ehm, schatje…luister…”.

In mijn nieuwsgierigheid naar welke heilige voor dit feest weer uit een stoffige kast is getrokken, stuitte ik op de volgende legende:

“Een jong paar kwam bij bisschop Valentijn met het verzoek hen te trouwen. De man was een heidense soldaat, de vrouw een Christen. Valentijn vond de liefde zwaarder wegen dan de wetten van de keizer en huwde het stel. Al gauw kwamen meerdere paren met hetzelfde verzoek. Hij werd aangegeven en gearresteerd. Toen hij voor de keizer moest verschijnen probeerde hij die te bekeren. Claudius voelde zich beledigd en liet Valentijn martelen en onthoofden. Dat gebeurde op 14 februari, maar het jaar is onduidelijk. Voor het vonnis werd uitgevoerd, zag hij nog kans het dochtertje van de gevangenisbewaarder een briefje toe te stoppen. Van je Valentijn, stond erop.”

Valentijn dus als een omverwerper van de heilige zuilen in naam der liefde!

Volgend jaar date ik met Valentijn graag een vrouw met hoofddoekje, zal ik geen moment moeilijk over doen als zij niet begint over haar maagdelijkheid.

(Bron: Wikipedia)